Aktualności

Recenzje „Zemsty nietoperza”

Opinie i recenzje po premierze Zemsty nietoperza Johanna Straussa w reżyserii Michała Zadary pod kierownictwem muzycznym Justyny Skoczek: 

Scena zbiorowa. Fot. Krzysztof Bieliński„...Zemsta nietoperza w interpretacji Michała Zadary w Teatrze Narodowym zaskakuje świeżością i poczuciem humoru. Monumentalna scenografia Roberta Rumasa przenosi widzów do eleganckich apartamentów wyższych sfer. To tu rozgrywa się kryminalno-miłosna intryga stanowiąca oś fabularną kultowej operetki Johanna Straussa. Reżyser subtelnie odświeża opowieść – przenosząc akcję do współczesnej Warszawy, sprytnie przemycając w niej wątki klasowe. Służąca Adela staje się pomocą domową ze Wschodu, a Państwo Eisenstein zamożnymi yuppies. Ale nie o teatr polityczny tu idzie. Chodzi o dobrą zabawę. A tę zapewniają widzowi znakomita muzyka, efektowne, dynamiczne sceny zbiorowe w choreografii Eweliny Adamskiej-Porczyk oraz świetnie odnajdujący się w tej konwencji aktorzy. [...] Ponad trzygodzinne przedstawienie do końca utrzymuje napięcie i tempo. A teatralny happy end, jakby mimochodem, obnaża hipokryzję, na której ufundowana jest mieszczańska moralność” – zauważa Michał Centkowski w piśmie „Newsweek”; recenzja dostępna też w wortalu e-Teatr. Czytaj więcej →

„...może to jednak nie jest spektakl sezonu, ale niewątpliwie najlepsza od lat praca Michała Zadary, a przede wszystkim kolejny triumf zespołu Teatru Narodowego.”
„Zatem serwuje nam Zadara garść obserwacji może nieszczególnie odkrywczych, ale w świecie operetki Straussa mieszczących się bez większych trudności. [...] Wcześniej bywa jednak naprawdę śmiesznie (choć przedstawienie rozpędza się w nieprzesadnym tempie) i naprawdę olśniewająco. Zasługa w tym Zadary, bo zapanował nad całością, ale głównie jednak znakomitej choreografki Eweliny Adamskiej-Porczyk oraz Justyny Skoczek, która objęła kierownictwo muzyczne i od fortepianu poprowadziła świetny kameralny zespół. Muzyka Straussa płynie, sprawdza się też nowe tłumaczenie Skoczek i Zadary...” – ocenia Jacek Wakar na łamach „Kultury Liberalnej”. Czytaj więcej → 

„Operetka jest gatunkiem niezwykle wymagającym, zarówno dla reżysera, jak i aktorów. Zadara wywiązuje się ze swojego zadania po mistrzowsku, uwspółcześnia bulwarową historyjkę nienachalnie, troszcząc się bardzo o zachowanie prawdopodobieństwa. Niczym krawiec dba, by wszystkie nitki fabuły zostały starannie powiązane (np. Ukrainki rozmawiają po rosyjsku, CBA spuszcza się po linach, powtarzając patent czyściciela szyb itd.). Jest to uwspółcześnienie dokonane grubą krechą, ale zasada umiaru i stosowności nigdzie nie zostaje przekroczona. W przypadku bulwaru, będącego źródłem komizmu Zemsty, to wielka zaleta spektaklu. Pomaga w tym oczywiście nowe, bardzo dobre tłumaczenie libretta, dokonane przez Zadarę i Skoczek. Jeśli jesteśmy przy kierowniczce muzycznej spektaklu, to należą jej się same peany: warstwa muzyczna spektaklu to mistrzostwo! Aktorzy Narodowego – nie śpiewacy, podkreślmy to – radzą sobie z trudną materią muzyki Straussa – rzec by można – koncertowo. Nawet ci, którym opatrzność nie dała wybitnego wokalnego talentu. [...] Brawa należą się też twórcom  kostiumów, Julii Kornackiej i Arkowi  Ślesińskiemu oraz autorce kolejnej już, świetnej choreografii, Ewelinie Adamskiej–Porczyk. [...] Proste libretto w ujęciu Zadary stało się krzywym zwierciadłem, w którym mamy okazję przejrzeć się naprawdę. To, co w nim widać, jest wprawdzie niezbyt komfortowe, ale ironia, szczery śmiech i farsowa konwencja pozwalają nam jakoś zatrzymać wzrok na swoim niezbyt miłym odbiciu dłużej niż przez chwilę” – stwierdza Tomasz Domagała w portalu domagalasiekultury.pl. Czytaj więcej →  

„Największym walorem warszawskiej Zemsty jest oprawa muzyczna przygotowana przez Justynę Skoczek (ona jest też obok Michała Zadary autorką całkiem zgrabnego tłumaczenia). Zachowuje ogień, temperament, radość i humor Straussowskiego arcydzieła, co nie jest w Narodowym łatwe do osiągnięcia w sytuacji, kiedy trzymanie w ryzach rytmicznych aktorów zabiera prowadzącej spektakl przy fortepianie Skoczek mnóstwo energii – czujność, by śpiewający aktorzy nie rozminęli się w tempach zdaje się być najważniejsza. Pomimo tego warstwa instrumentalna jawi się jako nasycona brzmieniem i ekspresją właściwą dla słynnych operetkowych tematów. Choć przypomnijmy, że  dla Gustawa Mahlera dzieło Straussa było niczym innym jak operą komiczną. Utarło się mówić, że słuchając muzyki Straussa nasza rzeczywistość przestaje być tak ciemna, mroczna i pozbawiona piękna, jak się w istocie wydaje. Czy w tym przypadku tak jest, musicie się Państwo przekonać sami, ale na swój własny rachunek” – o przedstawieniu pisze Wiesław Kowalski w portalu Teatr dla Wszystkich. Czytaj więcej ↔ 

„Zadarowa adaptacja klasycznej operetki, drastycznie zmieniająca pierwowzór, przedstawia się w formie trudnej do określenia. Miażdży, rozgniata, masakruje klasyczny kanon wystawienia, interpretacji, recepcji. Demokratycznie miesza style, czerpie zewsząd, łączy wszystko: politykę, popkulturę, różne orintacje, różne światy współczesne. Jest pastiszem, radosnym, nieprofesjonalnym śpiewaniem, trochę kabaretem, ciut musicalem. Farsą, lekką nader komedią. Najwięcej teatrem. Najmniej sztuką wysoką. Tworzy współczesny estetyczny kogel-mogiel. Każdy zobaczy w niej co innego. Każdy może się śmiać z innego powodu. Ze swego poziomu oczekiwań. I jeśli publiczność się śmieje, to z samej siebie się śmieje. Jak u Gogola. Teraz u Zadary” – czytamy w portalu okiem-widza.blogspot.com (Ewa Bąk). Czytaj więcej →

O kreacjach aktorskich:

Marta Wągrocka (Adela), Anna Lobedan (Rozalinda), Mateusz Rusin (Eisenstein). Fot. Krzysztof Bieliński

„Najwięcej jednak zależy od aktorów Teatru Narodowego. Oni nie pierwszy raz jako zespół odnoszą wielkie zwycięstwo. Mocne słowa są tu jak najbardziej na miejscu. [...] Teatr Narodowy jest w tej dziedzinie od lat w czołówce, co pokazywały spektakle różnych konwencji – od Dziadów Nekrošiusa i Kordiana Englerta, przez Soplicowo i Ułanów Cieplaka, po muzyczny seans z piosenkami Waitsa w reżyserii Marcina Przybylskiego. Zemsta nietoperza nie odstaje w tej dziedzinie od największych osiągnięć Narodowego. Trzeba docenić wspólny wysiłek aktorów, sprawdzających się właśnie razem, pracujących nawzajem na swój sukces. Śpiewają zwykle dobrze, a jak nie, to przynajmniej umiejętnie grają, że śpiewają. Tańczą doskonale, w tłumie każda/każdy jest inny. Trzeba pamiętać też, że pierwsze skrzypce w Zemście nietoperza grają ci, którzy w Narodowym dotychczas nie mieli wielkich zadań. Wieczór należy do Anny Lobedan olśniewającej aktorsko i wokalnie. Do tego świetni Wągrocka, Rusin, Gorodeckaja, Oskar Hamerski, Paweł Paprocki (do niego należy najbardziej błyskotliwa etiuda spektaklu) i inni. To jest widowisko młodych, którzy dają mu swoją siłę i energię i sprawiają, że mimo zastrzeżeń Zemsta nietoperza jest przyjemnością. Przy tym znać, że i aktorom granie w tym sprawia frajdę, a to wcale nie zawsze musi być regułą”. (Jacek Wakar, „Kultura Liberalna”. Czytaj więcej → )

O pysznym aktorstwie można by mówić godzinami. Trudność grania operetki polega na tym, że oprócz tego, że trzeba grać niezwykle złożoną i wymagającą precyzji farsę, to jeszcze trzeba przy tym tańczyć i śpiewać, co rusz przechodząc z głosu muzycznego na mówiony. To wielkie wyzwanie dla artystów sceny. W tradycyjnej operetce zazwyczaj śpiewa się wspaniale, ale już gra aktorska polega na staniu na proscenium w toczku z piórami i wdzięczeniu się do publiczności. W Narodowym jest zupełnie inaczej: wspaniała jest ukrywana dotąd przez dyrektora Englerta (z niewiadomych przyczyn) w czeluściach narodowej sceny Anna Lobedan jako Rozalinda (co za głos!), czaruje dezynwolturą i lekkością rysunku postaci Mateusz Rusin, znakomity jest nieco grubiański naczelnik więzienia, Frank, Pawła Paprockiego (cóż za wspaniała etiuda «kacowa» na początku III aktu!), czy nonszalanckie siostry Ukrainki, walczące o lepszą przyszłość w brawurowej interpretacji Ewy Konstancji Bułhak i Marty Wągrockiej”. (Tomasz Domagała, domagalasiekultury.pl. Czytaj więcej → )

Taka energia, taka najczystsza rozrywka zdarza się w teatrze niezwykle rzadko. Reżyser przeniósł akcję sztuki do stolicy i uwspółcześnił przekład (również arii), dzięki czemu z mocnym przymrużeniem oka pokazał, jak się bawi «warszawka». Cały zespół Narodowego spisał się wyśmienicie, ale warto wymienić takie nazwiska, jak: wspaniała Anna Lobedan, brawurowy Karol Dziuba, nie do opisania Mateusz Rusin i creme de la creme Oskar Hamerski - nic dziwnego, że finiszują przy owacjach na stojąco. Jednak największe zachwyty należą się Pawłowi Paprockiemu za etiudę więzienną na otwarcie trzeciego aktu. Chapeau bas!”. (Maja Margasińska, naszemiasto.pl; e-Teatr. Czytaj więcej → )


Na zdjęciach Zemsta nietoperza Johanna Straussa w reżyserii Michała Zadary pod kierownictwem muzycznym Justyny Skoczek. Fot. Krzysztof Bieliński 
od góry:
1. Scena zbiorowa
2. Marta Wągrocka (Adela), Anna Lobedan (Rozalinda), Mateusz Rusin (Eisenstein)
  • W próbach: GRA SNÓW

    Próbujemy! Premiera Gry snów Strindberga w reżyserii Sławomira Narlocha już 13 kwietnia na Scenie przy Wierzbowej. 

  • Repertuar marzec – maj

    W kwietniu zapraszamy na premierę Gry snów Strindberga. Ponadto wśród wielu tytułów – Szekspirowski Król Lear oraz Piknik pod Wiszącą Skałą wg Lindsay.

  • TEATR DLA SENIORÓW I STUDENTÓW

    Bilety promocyjne dla seniorów i studentów w cenie od 30 do 50 zł – wiele propozycji od marca do maja. 

  • Utrudnienia w dojeździe do Teatru | 24 marca

    Uprzejmie informujemy, że w związku z 18. Półmaratonem Warszawskim 24 marca możliwe są utrudnienia w dojeździe i parkowaniu w okolicach Teatru Narodowego.

  • KRÓL LEAR – wybór recenzji po premierze

    Recenzenci i teatralni blogerzy dzielą się opiniami po premierze Króla Leara Shakespeare’a w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego.

  • Ewa Wiśniewska – 60 lat na scenie!

    Ewa Wiśniewska obchodzi jubileusz 60-lecia pracy artystycznej. Wybitna aktorka została uhonorowana Złotym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. Gratulujemy!

  • SONATA JESIENNA – 100 przedstawienie!

    Sonatę jesienną Ingmara Bergmana w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego 7 kwietnia przedstawimy po raz setny.

  • FREDRO na Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych

    Fredrę. Rok Jubileuszowy w reżyserii Jana Englerta pokażemy 18 i 19 kwietnia na Międzynarodowym Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi.

  • Trzytomowa publikacja o Jerzym Grzegorzewskim

    To. Biografia Jerzego Grzegorzewskiego Maryli Zielińskiej oraz album Jerzy Grzegorzewski 1939–2005 pod red. Janusza Górskiego dostępne w księgarni internetowej.

  • TARTUFFE – pożegnanie z tytułem

    Po niemal osiemnastu latach od premiery, pożegnaliśmy spektakl Tartuffe albo Szalbierz Molière’a w reżyserii Jacques’a Lassalle’a. 

  • DUSZYCZKA – wspomnienie

    30 stycznia 2024 minęło 20 lat od premiery Duszyczki Różewicza w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Zapraszamy do obejrzenia filmowego zapisu wspomnień!

  • Vouchery do Teatru Narodowego

    Długoterminowe vouchery do Teatru Narodowego to doskonały podarunek. Są dostępne online oraz w kasach Teatru. 

  • KLASA TN – 3. edycja projektu edukacyjnego

    Spotkania z młodymi ludźmi sprawiają nam mnóstwo radości! Już po raz trzeci zgłębiamy tajniki teatru z uczennicami i uczniami warszawskich szkół.

     

  • SZTUKA ROZMOWY. Podcast Teatru Narodowego

    Jak buduje się artystyczne relacje? Rozmowy z aktorkami i aktorami Teatru Narodowego. Zapraszamy do słuchania!

  • Recenzje po premierze CZEKAJĄC NA GODOTA

    Recenzenci i teatralni blogerzy dzielą się opiniami o spektaklu Czekając na Godota Samuela Becketta w reżyserii Piotra Cieplaka.

  • CZEKAJĄC NA GODOTA – zwiastun

    Zwiastun Czekając na Godota Becketta w reżyserii Piotra Cieplaka. Premiera spektaklu odbyła się 9 grudnia na Scenie Studio.

  • Heroizm trwania | premiera CZEKAJĄC NA GODOTA

    Trwanie – uparte i heroiczne. Premiera Czekając na Godota Samuela Becketta w reżyserii Piotra Cieplaka odbyła się 9 grudnia na Scenie Studio. 

  • Rozmowa z Piotrem Cieplakiem

    „Wszystko, co człowiek może zrobić – złorzecząc, przeklinając, wściekając się, to jednak… czekać” – mówi Piotr Cieplak o pracy nad Czekając na Godota Becketta. 

  • PCHŁA SZACHRAJKA – 10 lat od premiery!

    6 grudnia 2023 mija 10 lat od premiery Pchły Szachrajki Jana Brzechwy w reżyserii Anny Seniuk! Zapraszamy do obejrzenia materiału o tym wyjątkowym, łobuzerskim spektaklu.


  • Księgarnia internetowa

    Publikacje poświęcone dziejom teatru i jego twórcom, w ofercie także torby i saszetki ze zdemontowanych banerów. Zapraszamy do księgarni internetowej!

  • FREDRO. ROK JUBILEUSZOWY – recenzje

    „Niezwykły spektakl, pozornie utrzymany w konwencji próby, stał się zatrzymanym w czasie sądem nad dziełem wybitnego komediopisarza” – recenzje po premierze Fredry w reż. Jana Englerta. 

  • Stawiany na pomnikach i przed sądem

    Fredro. Rok Jubileuszowy w reżyserii Jana Englerta – premiera odbyła się 1 grudnia. W roku 2023 świętowaliśmy 230 rocznicę urodzin komediopisarza.

  • Eimuntas Nekrošius – piąta rocznica śmierci

    20 listopada 2023 roku minęła piąta rocznica śmierci Eimuntasa Nekrošiusa – jednego z najwybitniejszych europejskich twórców teatralnych ostatniego półwiecza.

  • OPOWIEŚCI LASKU WIEDEŃSKIEGO – recenzje

    „Znakomity spektakl”, „cały zespół aktorski gra koncertowo” – przedstawiamy recenzje i opinie krytyków oraz teatralnych blogerów o Opowieściach Lasku Wiedeńskiego.

  • OPOWIEŚCI LASKU WIEDEŃSKIEGO | zwiastun

    Premiera Opowieści Lasku Wiedeńskiego Ödöna von Horvátha w reżyserii Małgorzaty Bogajewskiej odbyła się 4 listopada na Scenie przy Wierzbowej.

  • OPOWIEŚCI LASKU WIEDEŃSKIEGO | premiera

    Cywilizacja na krawędzi, w kryzysie wartości – świat, który nie chce pomyśleć. Dramat von Horvátha w reżyserii Małgorzaty Bogajewskiej. 

  • Martyna Kander nagrodzona za scenografię do ALICJI...

    Martyna Kander otrzymała trzecią nagrodę w Ogólnopolskim Plebiscycie Musicalowych Premier Sezonu 2022/2023 za scenografię do spektaklu Alicji Kraina Czarów

  • Jubileusze dyrekcji Teatru Narodowego

    Jubileusze – 25 lat dyrekcji Krzysztofa Torończyka w odbudowanym Teatrze Narodowym, 20 lat dyrekcji artystycznej Jana Englerta. 

     

  • Wojciech Faruga z Nagrodą im. Konrada Swinarskiego

    Wojciech Faruga za reżyserię Dekalogu został uhonorowany Nagrodą im. Konrada Swinarskiego przyznawaną przez miesięcznik „Teatr”. Serdecznie gratulujemy!

  • Premiery sezonu 2023/2024

    Opowieści Lasku Wiedeńskiego, Czekając na Godota, Król Lear, Gra snów, a także Fredro, widowisko z okazji Roku Jubileuszowego Aleksandra Fredry. 

  • 80. urodziny Jana Englerta

    Jan Englert, dyrektor artystyczny Teatru Narodowego, 11 maja obchodzi 80 urodziny! Z okazji jubileuszu życzymy nieustającej wiary w teatr!

  • 100. przedstawienie KORDIANA

    Kordian – dramat o trudnych polskich wyborach, polskim niebie i polskim piekle. 26 kwietnia 2023 roku spektakl zagraliśmy po raz setny! Z tej okazji przedstawiamy fotorelację zza kulis. 

  • Jan Frycz – 45-lecie pracy artystycznej

    Jan Frycz obchodzi jubileusz 45-lecia pracy artystycznej. Gratulujemy i życzymy wielu kolejnych aktorskich wyzwań i artystycznych spełnień!

  • Gustaw Holoubek | Wielka Improwizacja

    W setną rocznicę urodzin Gustawa Holoubka przedstawiamy Wielką Improwizację w jego wykonaniu. Nagranie pochodzi z premiery Dziadów w reżyserii Kazimierza Dejmka.




  • Jan Englert wspomina Gustawa Holoubka

    W setną rocznicę urodzin Gustawa Holoubka Jan Englert wspomina wybitnego aktora – „Gustaw Holoubek jest autorytetem, punktem odniesienia”.  

  • Gustaw Holoubek w Teatrze Narodowym

    W setną rocznicę urodzin Gustawa Holoubka przypominamy ten rozdział jego bogatej biografii artystycznej, który wiązał się z pracą w Teatrze Narodowym. 

  • 70. urodziny Sławomiry Łozińskiej!

    8 kwietnia Sławomira Łozińska obchodzi 70. urodziny! W tym roku przypada również 50. rocznica debiutu wybitnej aktorki w Teatrze Narodowym. Życzymy kolejnych wspaniałych ról!

  • Aktorki i aktorzy TN z Medalami Gloria Artis

    Małgorzata Kożuchowska, Sławomira Łozińska, Jarosław Gajewski i Arkadiusz Janiczek zostali uhonorowani Medalami Zasłużony Kulturze – Gloria Artis.

  • Piotr Cieplak z Nagrodą im. Tadeusza Żeleńskiego-Boya

    Piotr Cieplak został wyróżniony Nagrodą im. Żeleńskiego-Boya za wybitne osiągnięcia w sztuce reżyserskiej, ze szczególnym uwzględnieniem realizacji w Teatrze Narodowym.

  • Jan Englert – jubileusz 45-lecia pracy reżyserskiej

    Jan Englert po raz pierwszy reżyserował w 1978 roku. Jego najnowszą pracą reżyserską jest zrealizowany w Teatrze Narodowym Mizantrop Molière’a. 

  • Warszawska Nagroda Edukacji Kulturalnej

    Z radością informujemy, że zrealizowany przez nas program dla szkół KLASA TN zdobył III nagrodę 13. edycji Warszawskiej Nagrody Edukacji Kulturalnej.

  • Cykl POECI POLSCY online #kulturabezbarier

    Polska poezja w interpretacji Aktorów Teatru Narodowego – artystyczno-edukacyjny cykl POECI POLSCY #kulturabezbarier.

  • Przedstawienia Teatru Narodowego online

    Spektakle Teatru Narodowego zrealizowane w Teatrze Telewizji – wybór ze zbiorów Ninateka.pl oraz Vod.TVP. 

Korzystając z serwisu internetowego Teatru Narodowego akceptujesz zasady Polityki prywatności oraz wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Plik cookie możesz zablokować za pomocą opcji dostępnych w przeglądarce internetowej. Aby dowiedzieć się więcej na temat cookie, kliknij tutaj