Sławomira Łozińska

Fot. Marta Ankiersztejn / Archiwum Artystyczne Teatru Narodowego


W latach 1973–1986, 1988–1990 i ponownie od 2006 roku w zespole Teatru Narodowego. Absolwentka warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza (1975). Aktorka Teatru Nowego w Warszawie (1990–1994), dyrektorka naczelna warszawskiego Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza (2008–2012). W latach 1997–2003 w Teatrze Narodowym pracowała na stanowisku koordynatora pracy artystycznej. W latach 1996–2002 pełniła funkcję wiceprezeski ZASP-u. Od 2003 do 2005 roku była członkinią Krajowej Rady do spraw Radiofonii i Telewizji.

Współpracowała z Teatrem Współczesnym w Szczecinie, Teatrem Miejskim w Lesznie oraz z teatrami warszawskimi: Ochoty, Nowym, Komedia, Videoteatrem „Poza”, Polonia, Teatrem WARSawy, Capitol, a także z Teatrem Polskiego Radia i Teatrem Telewizji Polskiej.

Wyróżniona nagrodą aktorską za stworzenie popularnej postaci telewizyjnej, za rolę Bronki w serialu Daleko od szosy Zbigniewa Chmielewskiego na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie (1977). Za tę rolę otrzymała także Kufel Warmiński, nagrodę redakcji „Panoramy Północy” (1977). Laureatka nagrody zespołowej Złotego Szczupaka za rolę Wieśki w Seansie Sławomira Idziaka na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie (1979). Laureatka Nagrody im. Janusza Warneckiego za rolę Kobiety w słuchowisku Dorra Vişniec w reżyserii Andrzeja Piszczatowskiego na Festiwalu Słuchowisk Polskiego Radia w Rzeszowie (2000). Wyróżniona nagrodą za najlepszą rolę drugoplanową, rolę Janiny Markowskiej w filmie Lokatorka w reżyserii Michała Otłowskiego na 46. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (2021). 

Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1999), Srebrnym (2013) oraz Złotym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2023).


Role w Teatrze Narodowym:

ROLE (PWST), Wacława dzieje, Stefan Garczyński, reż. Adam Hanuszkiewicz, 1973
HANECZKA, Wesele, Stanisław Wyspiański, reż. Adam Hanuszkiewicz, 1974
SYBILA, Portret Doriana Graya, John Osborne według  Oscara Wilde’a, reż. Andrzej Łapicki, 1976
GIANNINA / CNOTA ... i Dekameron, Giovanni Boccaccio, reż. Adam Hanuszkiewicz, 1980
ROLE, Do Damaszku, August Strindberg, reż. Adam Hanuszkiewicz, 1981
IZA BIAŁAŚ, Villa dei misteri, Helmut Kajzar, reż. Helmut Kajzar, 1982
JAKAŚ SŁAWKA, Leśmian, Bolesław Leśmian, reż. Adam Hanuszkiewicz, 1982
ROLE, Śpiewnik domowy, Stanisław Moniuszko, reż. Adam Hanuszkiewicz, 1982
WIKA MARASIEWICZ, Dzieci Arbatu, Anatolij Rybakow, reż. Jerzy Krasowski, 1988
CÓRKA ILLA, Wizyta starszej pani, Friedrich Dürrenmatt, reż. Wacław Jankowski, 1989
WIKA, Rok 1935 i lata następne, Anatolij Rybakow, reż. Jerzy Krasowski, 1990
PASIERBICA, Sześć postaci szuka autora, Luigi Pirandello, reż. Jerzy Krasowski, 1990
NIKE SPOD TROI, Noc listopadowa. Sceny dramatyczne, Stanisław Wyspiański, reż. Jerzy Grzegorzewski, 1997
GIRALDA, Saragossa, Tadeusz Bradecki (na motywach życia i powieści Jana Potockiego), reż. Tadeusz Bradecki, 1998
PANI DRUGA, Kartoteka, Tadeusz Różewicz, reż. Kazimierz Kutz, 1999
MAMA, Mrok (prapremiera), Mariusz Bieliński, reż. Artur Tyszkiewicz, 2008
CIOTKA WALERKA (od 14 maja 2016), Pożegnania, Stanisław Dygat, reż. Agnieszka Glińska, 2012
ROLE, Kordian, Juliusz Słowacki, reż. Jan Englert, 2015
STARA PANI, CHŁOPKA, Matka Courage i jej dzieci, Bertolt Brecht / muz. Paul Dessau, reż. Michał Zadara, 2016
BABCIA, Woyzeck, Georg Büchner, reż. Piotr Cieplak, 2020
ZOFIA, GOSPODYNI, SĘDZIA, KOBIETA, Dekalog, Krzysztof Kieślowski i Krzysztof Piesiewicz, reż. Wojciech Faruga, 2022

Korzystając z serwisu internetowego Teatru Narodowego akceptujesz zasady Polityki prywatności oraz wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Plik cookie możesz zablokować za pomocą opcji dostępnych w przeglądarce internetowej. Aby dowiedzieć się więcej na temat cookie, kliknij tutaj